Gedichte

Meyer, Otto
Warte isch kei großi Arbet,
miad wirsch aü nit arg drbi -
s goht aber frilig scho an d Nerve,
jetz wird mer doch bal hoffe derfe -
ufgä duat mr jo nit gli!

Wind un Kelti, Schnee un Froscht
hän viemol Herbscht un Griase koscht -
mr derfe wieder hoffe, bange;
uf jede Fall: s muaß wieder lange!
‘s plogt eim halt, des naß-kalt Wetter,
nodsno wird’s dusse farbig, netter,
d Sunne schint fascht alli Tag
vu dr Zwölfe bis z’mittag -
vu obe ra isch’s halt nit bhäb . . .
wenn’s nur mol besser Wetter gäb!

April 2000