Gedichte
E – aber!
Meyer, Otto
Wer kann im Grund s ganz Lebe lang
ohni Müsik, ohni Gsang,
ohni Liabi, ohni Wii
z’friede, froh un luschtig si ?
’s git so Lit, dia kumme üs
ohni Gruaß un Bluameschtrüß,
ohni Sinn aü fir Kultür,
ohni Fraid an dr Natür!
Wia nobel kann doch s Lebe si,
ganz bsunders bi-me guate Wii,
aü Gselligkeit isch wichtig hit,
doch mänki mechte des halt nit!
Allewil bloß schaffe, schinde,
ohni echte Üsglich z’finde;
hesch so e Noochber, gell no kennsch-e . . .
was sin des fir armi Mensche!
Mai 2003
Wer kann im Grund s ganz Lebe lang
ohni Müsik, ohni Gsang,
ohni Liabi, ohni Wii
z’friede, froh un luschtig si ?
’s git so Lit, dia kumme üs
ohni Gruaß un Bluameschtrüß,
ohni Sinn aü fir Kultür,
ohni Fraid an dr Natür!
Wia nobel kann doch s Lebe si,
ganz bsunders bi-me guate Wii,
aü Gselligkeit isch wichtig hit,
doch mänki mechte des halt nit!
Allewil bloß schaffe, schinde,
ohni echte Üsglich z’finde;
hesch so e Noochber, gell no kennsch-e . . .
was sin des fir armi Mensche!
Mai 2003