Gedichte

Reiff, Heinz
's isch nit ellei
die iisig Chälti dusse,
wo's Herz verschreckt.
Un 's isch it numme
d Schale vo de Nusse,
wo bitter schmeckt.
Es chältelet
drininne un vorusse.
's het mengg süess Wort
e bittre Chärn versteckt.

Sihsch nit, wie d Lüt
mit leere Gsichter luege
un ummestöhn?
Un keine merkt,
ass d Hölzer an de Buege
sich langsam löön.
Un niemers hört
es Chrache-n-in de Fuege.
Un keine weiss, wo ane, ass sy göhn.

Me het'ne 's Gfüehl,
me het'ne 's Gwüsse gstohle -
sy merke's nit.
Chönntsch wider Stei
in d Synagoge bohle,
sy miechte mit.
Un seischene
sy solle d Flinte hole -
sy giengte denk,
im gliiche Schritt un Tritt.

Sy sehn'en nit,
dr Wald, vor lutter Bäume.
Du liebe Gott,
gang lehr sy wider
lese, liebha, träume -
's isch no nit z'spoot.
Un sagene,
ass men im Herze neume
e Chächeli-voll
"Mensch-sii" b'hüete sott.

November 2018