Gedichte
Lüt un still
Kurrus, Karl
Lüt isch dia Welt,
strittet um s Geld.
Recht-ha un Groß-tua,
so isch der Nia-gnua.
Z fride küm Einer.
Horche will Keiner;
gli üs der Hüt.
Haß schiaßt in s Krüt.
Lüt!
Ganz lüt!
Iberlüt!
Jeder wird still,
wenn s Einer will.
Welt, dno goht s adje.
Geld nutzt do nit meh.
Was so arg lüt gsi,
wird gli kapütt si.
Alli sin still,
wenn s Einer will. –
Still!
Ganz still!
Mislistill!
November 2004
Lüt isch dia Welt,
strittet um s Geld.
Recht-ha un Groß-tua,
so isch der Nia-gnua.
Z fride küm Einer.
Horche will Keiner;
gli üs der Hüt.
Haß schiaßt in s Krüt.
Lüt!
Ganz lüt!
Iberlüt!
Jeder wird still,
wenn s Einer will.
Welt, dno goht s adje.
Geld nutzt do nit meh.
Was so arg lüt gsi,
wird gli kapütt si.
Alli sin still,
wenn s Einer will. –
Still!
Ganz still!
Mislistill!
November 2004