Gedichte

Falk-Breitenbach, Eugen
Es goht e wite Wääg verloore
Durch e Wald hooch uf de Hääh’,
Schtai un Bai isch’s zämmegfroore,
Mr luegt dert numme Iis un Schnää.
Knai am Baum dert bi de Huurte,
Woo mr schaut frei iiwers Gländ,
Schtoht e Kriz mit hailger Buurde,
D’ Neegel krampfe d’ Fieß un d’ Händ.
Iwers Gländ waait’s kalt un schuudrig,
Wiene Wäh vum Dernehaag,
Hängt de Kopf mit Bluet soo truurig,
Als drait’rs Laid durch Zit un Daag -.

Januar 2003