Gedichte

Kromer, Lina
Aß mer lebe,
aß mer sinn,
isch das nit wunderbar?
Un was es git
henn in uns inn,
insgeheim un sunneklar?

's Höchscht im Tiefschte,
's Schönscht im Wuescht
lit uf dem schmale Rand,
wo 's Gmeinscht un 's Reinscht,,
dr Wurm im Bluescht,
sin mitenand verwandt.

'Lache, 's Hüle,
Fried un Strit,
au Guet's un Böses halt,
wie 's in uns
durenander lit
un üebt si gheimi Gwalt.

Bis mer's notno
recht verstöhn,
- es goht nit jedem i -
wenn mir nit
dur de Wirrwarr göhn,
git's nie kei Harmonie.

Us em Büechli "Nur ein Mensch zu sein

November 2023