Gedichte
Abrüschte
Heimann-Buß, Christa
Eines, des isch recht un billig:
Us de Schwerter mach e Pflueg!
Wär au Menge no so willig -
isch’s nit jede – isch’s nit gnueg.
Duet bloß einer uf de Erde
wieder zuem e Schwertschmied werde,
füehlt de ander sich bedroht -
neui Ärn erwachst im Tod.
Drum, so sorg du Erdemensch,
daß du di vom Hasse trennsch.
Pfleg de Bode – leg di Saat,
daß Friede wachst in jedem Staat.
Due de Waffewald schnell rode;
suuber soll er si, de Bode -
ohni Gift un Seelenot -
böses Unchrutt, wo nit goht.
Weidli, schärfet d Schar am Pflueg,
ackeret de Bode guet.
Lieb in d Erde un Verstoh
no cha d Menschheit obsi goh.
Erdemensch ha Muet – bi willig,
chämpf du gege Chrieg un Not,
denn de Friede isch nit billig –
aber ummesunscht de Tod.
März 2015
Eines, des isch recht un billig:
Us de Schwerter mach e Pflueg!
Wär au Menge no so willig -
isch’s nit jede – isch’s nit gnueg.
Duet bloß einer uf de Erde
wieder zuem e Schwertschmied werde,
füehlt de ander sich bedroht -
neui Ärn erwachst im Tod.
Drum, so sorg du Erdemensch,
daß du di vom Hasse trennsch.
Pfleg de Bode – leg di Saat,
daß Friede wachst in jedem Staat.
Due de Waffewald schnell rode;
suuber soll er si, de Bode -
ohni Gift un Seelenot -
böses Unchrutt, wo nit goht.
Weidli, schärfet d Schar am Pflueg,
ackeret de Bode guet.
Lieb in d Erde un Verstoh
no cha d Menschheit obsi goh.
Erdemensch ha Muet – bi willig,
chämpf du gege Chrieg un Not,
denn de Friede isch nit billig –
aber ummesunscht de Tod.
März 2015