Gedichte
Auf den Tod eines Zechers
Hebel, Johann Peter
Do hen si mer e Ma vergrabe.
's isch schad für sini bsundere Gabe.
Gang, wo de witt, suech no so ein!
Sel isch verbei, de findsch mer kein.
Er isch e Himmelsg'lehrte gsi.
In alle Dörfere her un hi
se het er gluegt vo Hus zu Hus:
Hangt nienen echt e Sternen us?
Er isch e freche Ritter gsi.
In alle Dörfere her un hi
se heter gfogt enanderno:
"Sin Leuen oder Bäre do?"
E guete Christ, sel isch er gsi.
In alle Dörfere her un hi
se het er untertags und z'nacht
zum Chrütz si stille Bueßgang g'macht.
Si Namen isch in Stadt und Land
bi große Here wohl bikannt.
Si allerliebsti Kumpanie
sin alliwil d'Drei Künig gsi.
Jez schloft er und weiß nüt dervo.
Es chunnt e Zit, goht's alle so.
September 1998
Do hen si mer e Ma vergrabe.
's isch schad für sini bsundere Gabe.
Gang, wo de witt, suech no so ein!
Sel isch verbei, de findsch mer kein.
Er isch e Himmelsg'lehrte gsi.
In alle Dörfere her un hi
se het er gluegt vo Hus zu Hus:
Hangt nienen echt e Sternen us?
Er isch e freche Ritter gsi.
In alle Dörfere her un hi
se heter gfogt enanderno:
"Sin Leuen oder Bäre do?"
E guete Christ, sel isch er gsi.
In alle Dörfere her un hi
se het er untertags und z'nacht
zum Chrütz si stille Bueßgang g'macht.
Si Namen isch in Stadt und Land
bi große Here wohl bikannt.
Si allerliebsti Kumpanie
sin alliwil d'Drei Künig gsi.
Jez schloft er und weiß nüt dervo.
Es chunnt e Zit, goht's alle so.
September 1998