Gedichte

Bauer, Sophia
"Bisch daig, uusglaugt bis in d Seel?
Zieh doch kei Gwilch!
S duet dir un niemrem nutze,
un ii ... chas it verbutze!
Menk Mogge uf dim Weg,
wer het ihn kheie lo?
Suech doch kei Schuld!
Glaub, s goht it nu druff un druff,
eimol kheisch au d Schtäge uf!
Duets di blangre,
bis es gattig chunnt, wie gschleckt?
Nutz gschiider selli Zitt!
Gwöhn dir uf faißi Johr ...
jetz s Menschsii a,
suscht bisch emmend dert ärmer dra!
Un lueg di au noch andre umme,
deno sin diini Breschte chlai
verschenk, wa immer hesch:
E guetes Wort, e herzli Lache,
s goht ring, un wird di zfriede mache!"
Un wenn i sidder schnaigig wird
un au en Graddel krieg,
denn iiserain vergißt gar gschwind,
des Erbteil bringt mi Stuck fir Stuck,
zu mir, un uff de Bode zruck!

Oktober 2012