Gedichte

Mundhaas, Emil
(aus: Alemannisch dichte)

Im dämmerige Morgegrau
stand i am See uf nassem Sand,
schwaarz rolled d Welle uf de Strand,
en spoote Iltis huscht in Bau.
I spür en küehle, fiichte Luft,
en ruche, herbe Algeduft,
des isch im See sin Otem-Schnuuf.
Do zuckt es rot im Oste uf,
en dinne Spaalt schiäbt broät und schwer
sich iber d Schneeberg-Gipfel her
vum Grünte bis zum Alpstei,
scho glänzt wiä Gold des Zacke-Meer,
devuu schliicht d Nacht, kaalt, grau und leer,
schlupft zwische See und Wald nei.
Etz, wie e großes Feuerrad
stiigt d Sunne nuf i d Höh,
und silbrighell rinnts Gwell uf s Stad.
So daaget s uf em See.

April 2009