Gedichte
S Vogelglück
Frieda Lion-Hiss (Kaiserstuhl)
Hörsch weä sie jubiliere, probe?
Z höchst s eind i uf em Dachfirst obe
un s ander in dr Holderhecke,
schiints will s därt s Näschtli drin verstecke.
Luschtig flieägts vu Ascht zue Äschtli,
s gilt em ernscht, s baut fescht am Näschtli
un drillere tuet s, des Schnäbeli goht,
s isch d Fraid, will s vor dr Hochzit stoht.
Un s Männli loßt sich au nit lumpe,
ganz närrisch tuet s ums Schätzli gumpe,
dr Hochzitstag kaas nit verwarte
im Holderbaum hinte im Gaarte.
Un d Sunne lacht, deä frait sich mit,
so gschiehts au, daß noch kurzer Zit
scho stecke us em Vogelhuus,
jungi Vögeli s Köpfli rus.
Sie hän jetz kuum meh Zit zuem Singe,
sie meän dr Kinder Fueder bringe,
naturgmäß s halt so drinne steckt,
s Familieglück isch jetz perfekt!
April 2003
Hörsch weä sie jubiliere, probe?
Z höchst s eind i uf em Dachfirst obe
un s ander in dr Holderhecke,
schiints will s därt s Näschtli drin verstecke.
Luschtig flieägts vu Ascht zue Äschtli,
s gilt em ernscht, s baut fescht am Näschtli
un drillere tuet s, des Schnäbeli goht,
s isch d Fraid, will s vor dr Hochzit stoht.
Un s Männli loßt sich au nit lumpe,
ganz närrisch tuet s ums Schätzli gumpe,
dr Hochzitstag kaas nit verwarte
im Holderbaum hinte im Gaarte.
Un d Sunne lacht, deä frait sich mit,
so gschiehts au, daß noch kurzer Zit
scho stecke us em Vogelhuus,
jungi Vögeli s Köpfli rus.
Sie hän jetz kuum meh Zit zuem Singe,
sie meän dr Kinder Fueder bringe,
naturgmäß s halt so drinne steckt,
s Familieglück isch jetz perfekt!
April 2003