Gedichte

Pfunder, Wiltrud
Mer sait stets voller Ungeduld
S Wetter isch an allem schuld!
Immer wieder hört mers chlage,
Nur des Wetter duet mi schlage. 

Un dien d Mensche sich bekriege,
Mueß des au am Wetter liege!
Menge isch mit Kopfweh gsegnet,
Ischs ä Wunder wenns duss regnet! 

Ischs aim im Herze weh un bang,
Chunnt’s bal z’schütte s goht nit lang.
Un isch dä Himmel hell un klar,
Lit’s au am Wetter – sunderbar! 

Het ein ä Wuet un d Gall isch bitter,
Dann gits ganz bestimmt nä G’witter.
Un duet dann no dä Chreislauf spinne,
Wird dä Himmel sicher rinne! 

Ich frog mi was soll des Gezeter?
Litt alles wirklich nur am Wetter?
Ich chas nit glaube – will’s au nit,
Viellicht gohts Wetter nach dä Lit! 
Ä dunkel Gmüet isch au nä Grund,
Wenn nä Schütti abechunnt.
Isch in dä Herze Neid un Hass,
Wen wunderts wenn dä Himmel naß.
Isch Rueh im Herze d Seel isch still,
Chas abedatsche grad wie’s will!!

Juli 2002